Foto: woonhuis met daarlangs Eduard Torbeyns (Warre van Piekes) met burgemeesterssjerp (1946), laatste telg van het gezin Torbeyns-Broos.
In 1519 betaalde Jan Van Huffelen een cijns van 30 roeden om hier een huis te bouwen. Later ging dit erf over op familiegeneraties Kenes en Nijs.
In de 19de eeuw kocht Dionysius Torbeyns, de pachter van een hoeve gelegen nabij de kerk, het aan voor zijn zoon Petrus om erop te boeren. Deze trouwde met de dochter van Robertus Broos, een welgestelde boer die bovenaan het Bonstraatje woonde. Petrus had daarmee alle troeven in handen om zijn boerderij uit te breiden tot de riante herenhoeve zoals ze er nu nog staat.
Eduard Torbeyns werd bij de gemeenteverkiezing van 1938 verkozen tot burgemeester en bleef dit tot 1953. Onder zijn bewind kreeg de Halensebaan haar vaste betonbaan. Voordien was het een kasseiweg die regelmatig bij felle regen uitspoelde door het wassende water van de Pijnbeek. Door het beton konden de mensen van op 'De Hoek' voortaan met droge voeten naar de mis gaan. Vandaag is deze site gekend als wijndomein 'Petrushoeve', waar regelmatig opnames plaatsvinden van de bekende VRT-soapreeks Thuis.
Victor de blinde
Op de foto: Victor de blinde, 1928, links gezeten op een stenen bankje te Lourdes.
Zijn echte naam was Victor Joseph William, geboren in Brussel op 9 maart 1874. In de jaren 30 woonde hij in een blokken huisje in Molenbeek op grond van Den Arme aan de hoek van de Halensebaan met het Bonstraatje en stierf er op 13 mei 1939. Hoewel hij blind was, moest je hem toch niet ongemerkt voorbijlopen zonder een 'Awel, moet gij mij gene goede dag zeggen soms' te krijgen. Een keertje was hij komen vast te zitten in de modder aan de Pijnbeek. Toen uiteindelijk een goede ziel hem daaruit kwam bevrijden, kreeg die van de stok: 'Awel, kon dat niet rapper.' Een kranig kereltje dus. Hij deed zijn krantenronde in Bekkevoort en Molenbeek-Wersbeek, al schuifelend met zijn stok over de kasseien. Maar als hij aan zijn stamcafé den Boerendans tegenover de Panishoeve kwam, had hij ineens die stok niet meer nodig. Hij moest nochtans hoge trappen omhoog gaan om tot aan de voordeur te geraken. Mirakel?