Ijzerzandsteen
Overal in het Hageland stuit je op ijzerzandsteen. Van kerken en woonhuizen tot tuinmuurtjes, de roestbruine steen in alomtegenwoordig. Maar wat is het verhaal achter deze steen en waar werd hij ontgonnen.
De Diestiaanzee die tot in het Hageland kwam, trok zich op korte tijd terug. De Hagelandse heuvels van nu waren toen zandbanken die plots bloot kwamen te liggen. Deze zandbanken leken sterk op degene die we voor onze kust aantreffen. Het zand van de Diestiaanzee bevatte een hoog percentage aan glauconiet, dat voor een stuk uit ijzer bestond. Na het terugtrekken van de Diestiaanzee werd het ijzer aan de lucht blootgesteld en oxideerde. De zandkorrels klitten samen en zo ontstond uiteindelijk ijzerzandsteen. In de steen kan je nog steeds sporen van dit zeeverleden terugvinden. Wie goed kijkt kan lange, buisvormige structuren aantreffen die door zeewormen in de zandbanken werden uitgegraven.
De steengroeves en Diestiaanheuvels vervulden doorheen de eeuwen verschillende functies. Ze leverden niet alleen ijzerzandsteen maar dienden ook als schuilplaatsen, speelterrein, wapendepot, uitkijkpunt en zo veel meer. Ze beïnvloedden in hoge mate het leven van de Hagelanders en zijn zeker een stukje erfgoed om te koesteren.
Belangrijke ijzerzandsteengroeves: Wezemaal (Wijngaardberg), Gelrode, Schaffen en de grens van Tielt-Winge met Bekkevoort (Ossenberg = kleine groeve).
Dit bubbelommetje kwam tot stand met de steun van ELFPO - Europees Landbouwfonds voor Plattelandsontwikkeling: Europa investeert in zijn platteland.
